Әйелің қартайыпты...
Әйелің қартайыпты,
Жүзінен әр тайыпты.
Көрмесең тұра алмайтын,
Сезімің... ортайыпты.
Кезінде бағыңды ашқан,
Қара көз қарындастан,
Айналды бәйбішеге,
Ақ жүзін әжім басқан.
Солған соң бала көрік,
Махаббат барады өліп,
Өзгеге қырындайсың,
Жар көзін ала беріп.
Уақыт аз ілгері,
Өткенде сезінгені,
Нұр тайып көзіңдегі,
Ұнамай қапты саған,
Бетінің әжімдері...
Аямай қолда барын,
«Ерім» деп қолдағанын,
Сен әлде ұмыттың ба,
Өмірін арнағанын...
Қамын қып балалардың,
дәл ондай баға алар кім?
Қартайған ата-анаңа,
мәпелеп қараған кім?
Тағдырың сынаған күн,
жоқтан бар құраған кім,
сен күлсең бірге күліп,
Жыласаң, жылаған кім?
Өбектеп жүр әлі де,
қарамай түр, әріне,
шашқа – ақ, бетке – әжім
түскенге кінәлі ме?
Жылуын іздеп кімнің,
күніңді түзде өткіздің.
Жастықта қосылғасын,
қарттықты бірге өткізгін,
... Беттегі әр әжімін
Сен салған із деп білгін.
Әділбек Қаба
Талқылау
Сондай-ақ оқыңыз:
Пікірлер (0)
